Bir varmış, bir yokmuş… Uzak diyarların birinde, herkesin çok sevdiği adil bir kral yaşarmış. Bu kralın adı Adilbert’miş. Adilbert, ülkesini büyük bir bilgelikle yönetir ve her zaman halkının mutluluğunu düşünürmüş. Ama en büyük sırrı, taht odasında saklı duran sihirli teraziymiş.
Bu terazi, kimin haklı kimin haksız olduğunu tartabilen sihirli bir eşyaymış. Ne zaman bir anlaşmazlık çıksa, taraflar terazinin önüne gelir, dürüstçe hikâyelerini anlatırmış. Eğer birisi yalan söylüyorsa, terazi hemen dengesizleşir, doğruyu söyleyen taraf yükselirmiş.
Bir gün, köyden iki kişi kralın huzuruna çıkmış. Biri Ali adında bir çiftçi, diğeri ise Kerem adında bir fırıncıymış.
Kerem, “Kralım! Ali, sabah bana bir çuval buğday getireceğini söyledi ama getirmedi! Fırınımda ekmek yapacak unum kalmadı!” diye şikayet etmiş.
Ali ise, “Hayır kralım! Ben buğdayı getirdim, ama Kerem onu kabul etmedi. Çünkü başka bir çiftçiden daha ucuza almak istiyordu,” diye kendini savunmuş.
Kral Adilbert ikisini de dikkatlice dinlemiş ama kimin doğru söylediğini anlamak için sihirli teraziyi kullanmaya karar vermiş.
İkisi de teker teker terazinin önüne geçmiş ve sözlerini tekrar etmiş. O anda sihirli terazi titremeye başlamış ve birden Kerem’in tarafı havaya kalkmış! Bu, Kerem’in doğruyu söylemediği anlamına geliyormuş.
Kral Adilbert, Kerem’e dönerek nazikçe, “Adil olmak, sadece kendi çıkarlarımızı düşünmek değil, başkalarının hakkını da gözetmektir,” demiş. Kerem hatasını anlamış ve Ali’den özür dilemiş.
Bundan sonra, ülkede herkes adaletin önemini daha iyi anlamış ve Sihirli Terazi’nin önünde her zaman dürüst olmuş. Kral Adilbert ise halkını adil bir şekilde yönetmeye devam etmiş.
Ve herkes uzun yıllar boyunca mutlu mesut yaşamış…