Bir varmış, bir yokmuş… Uçsuz bucaksız yemyeşil bir ormanın kenarında dört sevimli dost yaşarmış:
Tospik adında yavaş ama düşünceli bir kaplumbağa,
Fındık adında enerjik bir tavşan,
Mırmır adında meraklı bir kedi ve
Cikcik adında neşeli bir serçe.
Bir sabah güneş pırıl pırıl doğmuş, kuşlar cıvıldıyor, hafif bir rüzgâr ağaçların yapraklarını tatlı tatlı sallıyormuş. Tospik, evinin önünde sabah yürüyüşü yaparken derin bir nefes almış:
“Ne güzel bir gün! Hava mis gibi! Acaba arkadaşlarımı çağırıp piknik mi yapsam?” demiş.
Hemen yavaş yavaş arkadaşlarını bulmaya gitmiş. İlk olarak Fındık’ın yuvasına uğramış.
“Fındık! Bugün pikniğe ne dersin?”
“Harika olur Tospik! Zaten bu sabah fırında havuçlu kek pişirmiştim!”
Sonra Mırmır’ın ağacın kovuğundaki evine gitmişler. Mırmır pencereyi açar açmaz gülümsemiş:
“Piknik mi? Tam da peynir ve süt getirmiştim! Doğaya çıkmak çok iyi gelir.”
En son Cikcik’e uğramışlar. Cikcik, dalların arasında neşeyle kanat çırpıyormuş.
“Ben de orman çileği ve yaban mersini toplamıştım. Piknik için tam zamanı!”
Hepsi evlerinden piknik sepetlerini almış, yiyecekleri hazırlamış, su şişelerini doldurmuş ve yola çıkmışlar.
Piknik Yolu
Ormanın derinliklerine doğru yürürlerken yolda çeşitli güzelliklerle karşılaşmışlar. Bir kelebek sürüsü yanlarından geçmiş, küçük bir sincap onlara el sallamış. Cikcik, yolda karşılarına çıkan bir çöplüğü görünce biraz üzülmüş:
“Buraya biri çöplerini bırakmış! Bu çok üzücü…”
Tospik başını sallamış:
“Doğa bizim evimiz, kirletmek büyük bir saygısızlık.”
Fındık hemen küçük bir çöp poşeti çıkarıp birkaç plastik şişeyi toplamış.
“Yolda da temizliğe dikkat etmeliyiz!”
Piknik Başlıyor!
Nihayet büyük bir çınar ağacının gölgesine varmışlar. Cikcik hemen yukarıdan “Burası mükemmel!” diye ötmüş.
Tospik örtüyü yere sermiş, herkes sepetlerini açmış. Fındık’ın kekleri mis gibi kokuyormuş. Mırmır dikkatlice sütü küçük bardaklara dökmüş. Cikcik meyveleri minik kaselere paylaştırmış.
Ama yemekten önce herkes sırayla suyla ellerini yıkamış. Tospik bir sabun bile getirmiş.
“Temiz eller sağlıklı bir mide demektir!” demiş gülerek.
Yemek boyunca herkes paylaşmayı unutmamış. Cikcik azıcık peynir istemiş, Mırmır da ona tatlı bir yaban mersini vermiş. Fındık, Tospik’in kekten ikinci dilimi yemesine izin vermiş:
“Tatlı dostluk, tatlı kekten daha lezzetlidir!”
Oyun Zamanı ve Doğa Eğitimi
Yemekten sonra biraz dinlenmişler. Ardından oyunlara geçmişler:
“Yerden Yüksek”, “Sessiz Sessiz Kim Geliyor?”, “Çilek Topla Yarışması” gibi eğlenceli doğa oyunları oynamışlar. Cikcik hepsine minik doğa bilgileri de anlatmış:
“Biliyor musunuz? Bu çilekleri yerken dikkatli olmalıyız. Hepsini toplamazsak, kuşlar da doyar.”
“Ve bakın, bu sarı çiçek arıları çeker. Onlara zarar vermeyelim!”
Tospik Cikcik’e teşekkür etmiş:
“Sen bize doğayı korumayı öğretiyorsun. Çok faydalı bilgiler!”
Veda Vakti ve Büyük Temizlik
Gün batmaya başlamış. Kuşlar yuvaya dönmüş, rüzgâr serinlemiş. Tospik etrafa bakıp şöyle demiş:
“Şimdi eğlencenin son kısmı: Temizlik zamanı!”
Hepsi çöpleri tek tek toplamış, kalan yiyecekleri dikkatlice paketlemiş. Mırmır, yere düşen ekmek kırıntılarını bile kuşlar yesin diye bir ağacın yanına koymuş.
Fındık sevinçle zıplamış:
“Hem eğlendik hem doğayı koruduk. Ne güzel bir gün!”
Yolda dönerken herkes sessizmiş ama mutluymuş. Gökyüzü pembeye dönmüş, güneş yavaşça batarken Cikcik hafifçe şarkı söylemiş:
🎵 “Temiz doğa, mutlu biz,
Paylaşınca her şey mis!
Ormanda dostluk eksik olmaz,
Sevgiyle yaşarız hepimiz!” 🎵
Gökten Üç Elma Düşmüş:
Biri doğayı seven Tospik’e,
Biri paylaşmayı bilen dostlara,
Biri de bu masalı dinleyen sana!
Bu masalı da okuyun ➡ Solucan ile Civciv: Dostluğun Gücü