Bir varmış, bir yokmuş… Yeşil yaprakların arasında, küçük bir tırtıl yaşarmış. Bu tırtıl çok meraklıymış ve her gün farklı renkler görmeyi çok severmiş. Adı da Titi Tırtılmış.
Bir sabah, Titi Tırtıl uyanmış ve gökyüzünde parlayan sarı güneşi görmüş. “Ne kadar güzel bir renk! Ben de sarı bir şey bulmalıyım!” diye düşünmüş. Hemen yolculuğuna başlamış.
İlk olarak karşısına sarı bir çiçek çıkmış. “Bu tam da aradığım şey!” diye sevinmiş ve çiçeğin etrafında zıplamış.
Biraz daha ilerlemiş, sonra karşısına kocaman bir kırmızı elma çıkmış. “Ooo, kırmızı da ne kadar güzel bir renkmiş!” diye düşünmüş Titi. Karnı biraz acıktığı için elmadan kocaman bir ısırık almış. Elmanın tadı çok tatlıymış.
Yürümeye devam eden Titi Tırtıl, bu sefer mavi renkli bir dere görmüş. “Mavi, mavi, gökyüzü gibi! Ne kadar ferah bir renk!” demiş. Maviyi görünce çok mutlu olmuş ve dereye bakarak yoluna devam etmiş.
Sonunda gün batarken, Titi Tırtıl turuncu gökyüzüne bakmış. “Bu renk de çok güzelmiş! Bugün ne kadar çok renk gördüm, ne kadar çok şey öğrendim,” demiş.
Titi Tırtıl, renklerin dünyasında güzel bir gün geçirmiş ve gördüğü her renk ona farklı bir mutluluk vermiş. En sevdiği rengi seçememiş, çünkü hepsi birbirinden güzelmiş!
Günün sonunda, yorgun ama mutlu bir şekilde yuvasına dönmüş ve tatlı bir uykuya dalmış.
Gökkuşağının her rengi gibi hayat da renklerle doluymuş!
Masal da burada bitmiş, küçük Titi’nin rüya yolculuğu başlamış…
