Kerem, üçüncü sınıfa giden, biraz tembel ama oldukça zeki bir çocukmuş. En büyük tutkusu tabletinden oyun oynamakmış. Bilgisayar oyunlarında o kadar iyiydi ki, arkadaşları arasında “oyun ustası” olarak tanınırmış. Fakat bir sorunu varmış: Ödevlerini hep son dakikaya bırakır, sonra da zaman yetmediği için yarım yamalak yaparmış.
Bir gün öğretmeni sınıfa önemli bir ödev vermiş. “Çocuklar,” demiş sevecen bir ses tonuyla, “Yarına kadar doğadaki mevsim değişimlerini anlatan kısa bir sunum hazırlamanızı istiyorum. Resim çizebilir, karton kullanabilirsiniz. Yaratıcılığınıza güveniyorum.”
Sınıftaki herkes heyecanla kâğıt kalemlere sarılıp plan yapmaya başlamış. Kimi ilkbaharı anlatmak istemiş, kimi kışın bembeyaz örtüsünü… Ama Kerem içinden, “Ben zaten bu konuyu biliyorum. Akşam biraz bakar, hemen yaparım,” diye düşünmüş.
O gün okuldan gelir gelmez, çantasını koltuğun kenarına fırlatmış. Annesi “Kerem, ödevin var mı?” diye sorduğunda, “Yok annecim, sadece küçük bir şey,” demiş. Sonra tabletini alıp saatlerce oyun oynamış. Zaman su gibi geçmiş, akşam olmuş.
Gece herkes uyumaya hazırlanırken Kerem’in aklına birden ödevi gelivermiş! Panikle çantasını açmış, defterine bakmış ama kafası karışmış. İlkbaharda ne oluyordu? Yazın güneş ne zaman en parlaktı? Sonbaharda neden yapraklar dökülüyordu? Aklı karmakarışık olmuş, gözleri ise uykusuzluktan kapanıyormuş.
Sabah uyanmakta çok zorlanmış. Okula da mahcup bir şekilde gitmiş. Sıra arkadaşları birbirinden güzel sunumlar yaparken, Kerem’in içi sıkışmış. En sonunda sıra ona gelmiş. Utanarak başını eğmiş ve itiraf etmiş:
“Ödevimi yapamadım, çünkü zamanımı doğru kullanmadım. Bundan sonra daha dikkatli olacağım.”
Öğretmeni gülümseyerek başını sallamış. “Dürüst olduğun için teşekkür ederim, Kerem. Bu çok önemli bir erdemdir. Ama sorumluluklarını zamanında yerine getirmek seni daha güçlü ve güvenilir biri yapar.”
O gün Kerem, eve gidince ilk iş olarak ödevlerini yapmış. Sonra tabletini alıp oyun oynamış. Ama bu kez içi çok rahattı, çünkü “yapılmamış bir iş” onu rahatsız etmiyordu.
Zamanla ödevlerini zamanında yapmaya alışmış. Hem oyun oynamaktan hem de derslerinden keyif almaya başlamış. Böylece Kerem, zamanın kıymetini öğrenmiş ve artık “bitmeyen ödev” onun için bir ders olmuş.
Bu masalı da okuyun: Horoz ile İnci Tanesi
✨ Masal burada bitti ama büyü devam ediyor!
Daha fazla masal, renkli içerikler ve özel paylaşımlar için Instagram’da buluşalım ➡ [@masalokuyun]
🌈 Hayal gücünün peşinden gel! 💫