Bir varmış, bir yokmuş. Uzak diyarlarda, küçük bir evin içinde minicik bir kahraman yaşarmış. Bu kahraman ne bir prens ne de bir periymiş; adı Bıcırık olan tatlı bir bebekmiş. Bıcırık, tam bir yaşına basmak üzereymiş ve bu özel günü kutlamak için çok heyecanlıymış.
Bir sabah, Bıcırık uyandığında odasında renkli balonların süzüldüğünü görmüş. Annesi ve babası ona tatlı tatlı gülümseyerek, “Bugün senin doğum günün, küçük kahraman!” demişler. Ama o sırada Bıcırık’ın dikkatini başka bir şey çekmiş. Yastığının hemen yanında parıldayan minik bir yıldız varmış.
Yıldız, tatlı bir sesle konuşmuş:
“Merhaba, Bıcırık! Ben Dilek Yıldızı. Bugün senin en özel günün olduğu için sana bir macera hediye etmeye geldim. Hazır mısın?”
Bıcırık, sevinçle ellerini çırpmış ve yıldızın peşinden emeklemeye başlamış. Yıldız, onu sihirli bir kapıya götürmüş. Bu kapıdan geçtiklerinde rengârenk bir ormana varmışlar. Ormanın içinde minik kelebekler uçuyor, kuşlar tatlı melodilerle şarkı söylüyormuş.
Bir süre sonra, Bıcırık’ın karşısına büyük bir pastadan yapılmış bir kale çıkmış. Ama kale biraz üzgün görünüyormuş. Kapısında duran çikolata muhafız şöyle demiş:
“Ah, küçük kahraman! Pastamızın mumları sönmüş, bu yüzden kimse kutlama yapamıyor. Mumları yakmamız için bir kahramanın yardımı gerek.”
Bıcırık hemen “Ben yardım ederim!” diye düşünmüş. Elindeki minik yıldız, mumların yanmasını sağlayacak sihirli tozu üflemiş ve hop! Mumlar bir anda parlamış. Kale şenliklerle dolmuş, herkes Bıcırık’a teşekkür etmiş.
Sonunda yıldız, Bıcırık’a şöyle demiş:
“Sen harika bir kahramansın. Şimdi bu güzel günü ailenle kutlama zamanı!”
Bıcırık eve döndüğünde pastası, balonları ve ailesinin sevgi dolu kucaklamaları onu bekliyormuş. O gece, Bıcırık masal gibi bir uykuya dalmış ve rüyasında yine yıldızlarla dans etmiş.
Ve böylece, küçük kahramanımız bir yaşına mutlu ve neşeli bir şekilde adım atmış.
Göklerdeki yıldızlar, minik kahramanlar gibi hep parlasın! 🌟
