Bir zamanlar, Uçan Balık adında minik bir balık yaşarmış. Bu balık diğerlerinden çok farklıymış çünkü gökyüzünü görmeyi hayal edermiş. Arkadaşları ona hep, “Balıklar uçamaz! Senin yerin suyun altında,” derlermiş. Ama Uçan Balık, hayallerinden asla vazgeçmemiş.
Bir gün Uçan Balık, büyük bir dalgaya yakalanmış ve kendini suyun üstüne fırlatmış. O an gökyüzünü görmüş! Güneşin parlaklığı, bulutların hafifliği onu büyülemiş. Ama hızla tekrar suya düşmüş.
Arkadaşları ona yine dalga geçmişler: “Gördün mü? Balıklar uçamaz!” demişler. Ama Uçan Balık, vazgeçmek yerine denemeye devam etmiş. Her gün daha yükseğe sıçrayıp gökyüzüne biraz daha yaklaşmış. Her defasında kısa da olsa uçmayı başarmış.
Bir gün, gökyüzünde süzülen Bilge Martı onu fark etmiş. Uçan Balık’a yaklaşmış ve şöyle demiş: “Senin cesaretin ve kararlılığın hayranlık verici! Herkes hayalinin peşinden gitmez. Ama unutma, her canlının bir yeri vardır. Sen suyun altında özgürsün, ben ise gökyüzünde. Kendi yerinde mutlu olmayı öğrenirsen, hayallerin daha anlamlı hale gelir.”
Uçan Balık bu sözler üzerine düşünmüş. O günden sonra hem suyun altında özgürce yüzmenin tadını çıkarmış hem de fırsat buldukça suyun üstüne sıçrayıp gökyüzüne bakmayı sürdürmüş. Hem hayallerinin peşinden gitmiş hem de olduğu yerin kıymetini anlamış.
Ve o gün, Uçan Balık arkadaşlarına dönüp şöyle demiş: “Hayalleriniz ne olursa olsun, cesur olun ve deneyin. Ama en önemlisi, nerede olursanız olun, bulunduğunuz yerin tadını çıkarmayı unutmayın!”
Gökten üç elma düşmüş: Biri cesur olanlara, biri hayallerinin peşinden gidenlere, biri de olduğu yerin kıymetini bilenlere!
