Bir zamanlar, dağların yükseklerinde özgürce süzülen bir kartal varmış. Bu kartal, güçlü kanatları ve keskin gözleriyle hem hayvanlar âleminin hem de gökyüzünün gururuymuş. Ancak bir gün, bir avcı onu fark etmiş ve tuzağa düşürmüş. Kartalı yakalayarak kanatlarını kesmiş, öyle ki bir daha uçamayacak hâle gelmiş. Avcı, uçamayan kartalı alıp kendi kümesine koymuş. Kartal, burada tavuklarla, kazlarla ve horozlarla aynı ortamda yaşamaya mahkûm edilmiş.
Ancak kartal, onurlu bir hayvanmış. Özgürlük onun için her şeyden önemliymiş. Kendini bir kümeste, uçsuz bucaksız gökyüzünden koparılmış bir şekilde bulunca bu durumu kabullenememiş. Günler geçtikçe yemeden içmeden kesilmiş, içindeki üzüntü ve öfke onu her geçen gün daha da zayıflatmış.
Bir gün, kümesin yanından geçen bir adam, kartalın hâlini görmüş. Bu güçlü ve asil hayvanın düşürüldüğü duruma çok üzülmüş. Adam, avcıya yaklaşıp kartalı satın almak istemiş. Avcı da fazla düşünmeden kabul etmiş. Adam, kartalı alıp evine götürmüş. İlk iş olarak kartalın kesik kanatlarını temizlemiş ve onlara çeşitli yağlarla masaj yapmış. Kartalın yaralarını sabırla tedavi etmiş ve ona en iyi şekilde bakmış. Zamanla, kartalın kesilen tüylerinin yerine yenileri çıkmaya başlamış. Bir süre sonra kartal eski ihtişamına kavuşmuş. Kanatları güçlenmiş ve yeniden uçabilecek hâle gelmiş.
O gün geldiğinde, adam kartalı özgürlüğüne kavuşturmuş. Kartal, yüksek dağlara doğru uçarak uzaklaşmış. Ancak bu iyiliği unutmamış. Adamın kendisine yaptığı iyiliği karşılıksız bırakmak istememiş. Bir gün, semiz bir tavşan yakalayıp ona getirmiş. Tavşanı adamın önüne koymuş ve minnettarlığını bu şekilde göstermiş.
Kartalın bu davranışını uzaktan izleyen kurnaz bir tilki ona yaklaşmış ve şöyle demiş:
“Sen deli misin? Tavşanı bu adama neden götürüyorsun? O zaten iyi bir insan, sana hiçbir zarar vermez. Asıl, seni bu hâle getiren kötü kalpli avcıya götürmelisin ki bir daha başka bir hayvana böyle kötülük yapmaya cesaret edemesin. Sen önce kendini korumalısın. O avcının eline bir daha düşersen hâlin ne olur, hiç düşündün mü?”
Kartal, tilkinin söylediklerini düşünmüş. İyilik ve kötülüğün insanlara olan etkisini bir kez daha anlamış. Ancak kartal için önemli olan, yapılan iyiliği unutmamakmış. Kendi yoluna devam ederek özgürlüğünün tadını çıkarmaya karar vermiş.
Bu masal, iyilikle kötülük arasındaki dengeyi ve her canlının hak ettiği özgürlüğün önemini bir kez daha hatırlatır.
masallar cok güzel emeğinize sağlık