Bir gün, susuzluktan bitap düşen bir karınca, serinlemek ve su içmek için bir su kenarına gelmiş. Orada, suyun üzerine doğru sarkmış incecik bir ot görmüş ve ona tırmanarak suya erişmeye çalışmış. Ancak, tam suya ulaşacakken dengesi bozulmuş ve kendini suyun içinde bulmuş. Kurtulmak için çırpınırken, bir ağacın dalında dinlenen kumru onu fark etmiş. Kumru hemen suyun üstüne bir yaprak bırakmış. Karınca bu yaprağa çıkarak boğulmaktan kurtulmuş.
O esnada, bir avcı kumruyu hedef alarak yayını germiş ve nişan almış. Avcıyı fark eden karınca hızla yanına gitmiş ve avcının çıplak ayağını ısırmış. Acıyla irkilen avcı, dengesini kaybederek okunu yanlışlıkla bir yana fırlatmış. Durumu fark eden kumru hızla uçup oradan uzaklaşarak kurtulmuş. Böylelikle yapılan iyilik karşılıksız kalmamış.
