Bir zamanlar yemyeşil bir ormanın tam ortasında, mutlu bir ayı ailesi yaşardı. Bu ailenin en küçük üyesi olan Küçük Ayıcık, meraklı mı meraklıydı. Ormanda gördüğü her şeye ilgi duyar, sürekli sorular sorardı.
Bir gün annesiyle meşe ağacının altında otururken gökyüzünden düşen renkli bir kağıt parçası buldu. Üzerinde eğlenceli şekiller vardı. Küçük Ayıcık, “Anne, bu ne?” diye sordu.
Annesi gülümsedi. “Bunlar harfler, yavrum. Harfler bir araya gelip kelimeleri oluşturur ve biz de bu kelimelerle konuşur ya da okuruz.”
Küçük Ayıcık heyecanla, “Ben de öğrenebilir miyim?” dedi.
Annesi başını salladı. “Tabii ki öğrenebilirsin. Ama önce Harfler Ülkesi’ni ziyaret etmelisin. Oradaki harfler seni birer birer tanıtacak.” dedi.
Küçük Ayıcık, heyecanla zıpladı. Ertesi sabah erkenden yola çıktı. Yanına bir sepet bal ve kocaman bir gülümseme aldı.
Yolun sonunda büyülü bir kapı buldu. Üzerinde büyük bir “A” harfi parlıyordu. Küçük Ayıcık kapıya dokundu ve bir anda kendini Harfler Ülkesi’nde buldu.
Küçük Ayıcık önce “A” harfiyle tanıştı. A, ona “Ağaç” ve “Arı” gibi kelimeleri öğretti. Ardından “B” harfi geldi. “Ben Balı severim!” dedi “B”. Küçük Ayıcık bu kelimeleri hemen aklında tuttu.
Harfler tek tek sırayla geliyordu. “C” harfi ona “Ceviz” ve “Cüce”yi gösterdi. “D” harfi ise “Dağ” ve “Deniz” dedi. Küçük Ayıcık her harfi öğrendikçe heyecanlanıyordu.
Sonunda tüm harfler bir araya geldi. Bir şarkı söylemeye başladılar:
“Biz harfleriz, bir aradayız,
Hikayeler anlatırız!
Bizi öğren, bizi sev,
Kelimelerle hayat renkli hep!”
Küçük Ayıcık eve döndüğünde, annesine öğrendiği kelimeleri göstermeye başladı. Artık “bal” yazabiliyor, “dağ” okuyabiliyordu. Günden güne daha çok çalıştı ve kısa bir süre sonra kitapları okumaya başladı.
Ormanın diğer hayvanları da Küçük Ayıcık’a imrenerek baktı. “Biz de öğrenmek istiyoruz!” dediler. Küçük Ayıcık, onlara da Harfler Ülkesi’ne nasıl gidileceğini anlattı.
Böylece, Harfler Ülkesi sayesinde ormanda herkes okuma yazmayı öğrendi. Küçük Ayıcık ise sadece okumayı öğrenmekle kalmadı, aynı zamanda ormanın en bilgili ayısı oldu!
Ve o günden sonra, Harfler Ülkesi’ni ziyaret eden herkes kendi hikayesini yazmaya başladı. Küçük Ayıcık ise her akşam bir ağacın altına oturup arkadaşlarına yeni hikayeler okudu.
Bir varmış, bir yokmuş; harflerle dost olan herkes, kocaman bir dünyayı keşfetmiş. 🌟
