Bir varmış bir yokmuş, gökyüzüne uzanan rengârenk dağların, pamuk şekeri gibi bulutların olduğu bir ülke varmış. Bu ülkeye “Renkli Balonlar Ülkesi” denirmiş çünkü her çocuk doğduğunda gökyüzüne bir balon bırakılırmış. Balonlar ne kadar parlaksa, o kadar neşeli olurmuş o gün!
Bu ülkede Nehir adında, gözleri yıldız gibi parlayan, meraklı mı meraklı bir kız çocuğu yaşarmış. Nehir, en çok 23 Nisan’ı severmiş. Çünkü o gün sadece bayram değil, aynı zamanda çocukların günüymüş! Hem şarkılar söylenir, hem oyunlar oynanırmış.
Ama bu yıl bir sorun varmış…
Sabah olduğunda, Renkli Balonlar Ülkesi’nin gökyüzü grileşmiş, hiçbir balon havalanmamış! Çocuklar da neşesiz, sessizmiş. Nehir hemen en yakın arkadaşı Maviş adındaki konuşan papağanıyla konuşmuş.
“Bu işte bir tuhaflık var, Maviş! 23 Nisan sabahı balonlar göğe yükselmedi, üstelik müzik sesi bile gelmiyor!”
Maviş bir kanat çırpmış, “Belki de Balon Krallığı’ndaki Bay Pofuduk uyuyakalmıştır. O balonların anahtarını saklıyor ya!”
İkili hemen Balon Krallığı’na doğru yola koyulmuş. Yolda çikolata şelalesinden geçmişler, zıplayan dondurma dağlarını aşmışlar ve sonunda Balon Krallığı’na varmışlar. Orada, büyük bir armut koltukta horul horul uyuyan Bay Pofuduk’u bulmuşlar.
“Bay Pofuduk! Uyan! Bugün 23 Nisan! Balonlar çocukları bekliyor!” demiş Nehir.
Bay Pofuduk gözlerini ovuşturmuş, “Amanın! Ben saati kurmayı unutmuşum! Hemen balonları serbest bırakmamız lazım!”
Nehir ve Maviş, Bay Pofuduk’a yardım etmiş. Renkli düğmelere basmışlar, neşe şarkısını söylemişler ve tam 1000 balon gökyüzüne yükselmiş. Gökkuşağı çıkmış, hava yeniden bayram gibi olmuş.
O anda her yere hoparlörlerden bir ses yayılmış:
🎈 “Kutlu olsun çocuklar! Bu gün sizin gününüz! Egemenlik sizindir, neşe sizinle olsun!” 🎈
Nehir arkadaşlarına sarılmış, gülmüş, zıplamış ve demiş ki:
“23 Nisan demek, neşe demek, özgürlük demek! Ve her şey biraz sevgiyle, biraz cesaretle güzelleşir!”
O günden sonra Balon Krallığı’nda herkes her sabah çalar saati iki kere kurmuş. Ne olur ne olmaz, bir daha hiçbir çocuk bayram sabahı neşesiz uyanmasın diye…
Ve gökyüzü her 23 Nisan’da daha da rengârenk olmuş.
Göklerde balon, kalplerde umut,
Yaşasın 23 Nisan, yaşasın çocukluk!
Bu masalı da okuyun: Dürüstlük Ülkesi ve Elmas Kalpli Çocuk