Bir varmış, bir yokmuş. Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, yemyeşil ormanların ortasında küçük, şirin bir köy varmış. Bu köyde Zeynep adında, meraklı ve yardımsever bir kız yaşarmış. Zeynep, doğayı çok sever, hayvanlarla vakit geçirmeyi, çiçekleri sulamayı ve ağaçlara tırmanmayı çok severmiş. Ancak, Zeynep’in bir özelliği varmış: Bir iş yapmaya başladığında hemen sıkılır, yarıda bırakır ve başka bir şeye yönelirmiş.
Bir gün, Zeynep’in dedesi ona küçük bir tohum vermiş. “Bu, sihirli bir tohum,” demiş dede. “Eğer onu toprağa diker, sabırla sular ve bakımını yaparsan, sana güzel bir sürpriz verecek.” Zeynep heyecanla tohumu almış ve hemen köyün biraz dışındaki bir yere dikmiş.
İlk birkaç gün boyunca her sabah erkenden kalkıp tohumu sulamış. Fakat bir hafta geçtikten sonra Zeynep, her gün gidip tohumu sulamaktan sıkılmış. “Bu tohum hiç büyümeyecek galiba,” diye içinden geçirmiş. Tam da o sırada arkadaşı Ayşe yanına gelmiş ve ona ne yaptığını sormuş. Zeynep de sabırsızca, “Tohumu büyütmeye çalışıyordum, ama hiç hareket yok!” demiş. Ayşe gülümsemiş ve ona şöyle demiş:
“Biliyor musun, Zeynep, her şeyin büyümesi zaman alır. Ağaçlar hemen göğe uzanmaz, çiçekler bir gecede açmaz. Sabırlı olmalısın!”
Ayşe’nin sözleri Zeynep’i düşündürmüş. O gün Zeynep, tohumu sulamaya devam etmeye karar vermiş. Her gün sabırla gidip tohumu sular, toprağını havalandırırmış. Günler geçtikçe, Zeynep içindeki sabrı ve merakı dengelemeyi öğrenmiş. Derken bir sabah, küçük bir filiz toprağın üstüne çıkmış! Zeynep sevinçten havalara uçmuş. Tohumun filizlenmesi ona sabrın ne kadar önemli olduğunu göstermiş.
Zeynep, büyümeye devam eden filize özenle bakmış, haftalar boyunca onu sulamış, toprağını temizlemiş ve korumuş. Günler ayları kovalamış ve sonunda o küçük filiz, harika çiçekler açan kocaman bir bitkiye dönüşmüş! Zeynep artık sabrın ve emek vermenin sonucunu görmüş.
Bu olaydan sonra Zeynep, başladığı işleri yarım bırakmamak gerektiğini anlamış. Hem bahçede, hem de okulda daha dikkatli ve sabırlı olmaya başlamış. Artık, “Sabır ve emek, güzellikleri beraberinde getirir,” diye düşünürmüş.
Zeynep’in tohumu büyütme hikayesi, köydeki diğer çocuklara da ilham olmuş. Hepsi, küçük bile olsa bir iş yaparken sabırlı olmayı öğrenmiş. Böylece, köyde daha güzel ve sağlıklı bahçeler, daha mutlu çocuklar yetişmiş.
Gökten üç elma düşmüş: Biri bu masalı okuyanların, biri Zeynep’in ve biri de sabırlı olan herkesin başına! 🌱✨
