Bir varmış, bir yokmuş… Ormanın derinliklerinde, annesiyle birlikte yaşayan küçük bir aslan yavrusu varmış. Bu küçük aslanın adı Lino’ymuş. Lino, güçlü olmak ve ormanın kralı gibi görünmek istiyormuş; ancak çok heyecanlı, sabırsız ve bazen anne ve babasının uyarılarına kulak asmayan bir yavruymuş.
Bir gün, annesi Asya ona şöyle demiş:
“Lino, ormanda her canlı birbiriyle uyum içinde yaşar. Büyüdüğünde, güçlü bir aslan olacaksın; ancak önce sabırlı ve saygılı olmayı öğrenmelisin. Çünkü asıl güç, sabır ve saygıda gizlidir.”
Lino annesini dinlemiş gibi yapmış ama aslında pek de ilgilenmemiş. “Ben zaten güçlüyüm!” diye düşünerek sabırsızca ormanda gezinmeye devam etmiş. Derken bir gün, ormanın diğer ucundaki Derin Çukur adı verilen yere gitmeye karar vermiş. Annesi defalarca bu bölgenin çok tehlikeli olduğunu söylemiş; ama Lino bu uyarıları unutmuş bile.
Lino Derin Çukur’un yanına geldiğinde, orada gördüğü büyük kayalar ve derin uçurum onu hem korkutmuş hem de çok heyecanlandırmış. Tam geri dönmek üzereyken, birden ayağı kaymış ve kayalıklardan aşağı doğru düşmeye başlamış. Neyse ki bir çalıya tutunmuş; ama o kadar korkmuş ki ne yapacağını bilememiş.
Çok geçmeden, annesi Asya ormanın dört bir yanından Lino’nun kokusunu takip ederek onu bulmuş. Lino, annesinin gücüne ve bilgeliğine hayran kalmış. Annesi onu sakinleştirerek yukarı çekmiş ve evlerine geri götürmüş. Lino, annesine teşekkür etmiş ve “Anneciğim, senin sözlerini dinlemediğim için çok üzgünüm. Bundan sonra sana saygı duyacağım ve öğütlerini hep dinleyeceğim,” demiş.
Annesi Asya gülümsemiş ve Lino’yu kucaklamış. “Bunu öğrenmen için bazı şeyleri yaşaman gerekiyordu, yavrum,” demiş. “Ama en önemlisi, öğrendiğin şeylerin değerini bilmek ve saygı göstermektir.”
O günden sonra Lino, ailesinin sözlerine ve nasihatlerine saygı göstererek büyümüş. Saygı ve sabırla güçlü bir aslan olmuş. Ormandaki diğer hayvanlar da onu sevgiyle takip etmiş ve herkes Lino’nun yardımsever ve bilge bir aslan olduğunu bilmiş.
Ve böylece, Lino ailesine ve ormana saygıyla yaklaşarak, hem güçlü hem de bilge bir aslan olarak ormanın gururu olmuş.
Masal burada bitmiş, ormanda sevgi, saygı ve huzur içinde yaşamaya devam etmişler…
