Bir varmış, bir yokmuş… Uzak diyarlarda, yemyeşil ormanlarla çevrili küçük bir köy varmış. Bu köyde yaşayan herkes mutluluk içinde çalışır, birbirine yardım eder ve doğayla uyum içinde yaşarmış. Ancak, köyün en küçük çocuğu olan Elif, hep gökyüzüne bakar ve bir dileği olduğunu söyler dururmuş.
Bir gün, Elif’in gökyüzüne bakarak fısıldadığı dileği duyulmuş olmalı ki, gökyüzünde rengârenk tüyleri olan bir kuş belirivermiş. Bu kuş, mavi, pembe, sarı ve yeşil tüyleriyle gökyüzünde adeta bir gökkuşağı gibi süzülüyormuş. Elif, bu güzel kuşu görünce çok sevinmiş ve ona seslenmiş:
“Hey, güzel kuş! Nereden geldin sen?”
Renkli kuş, Elif’in omzuna konmuş ve konuşmaya başlamış: “Ben Dilek Kuşu’yum. Kalpten gelen dilekleri duyar ve onları gerçekleştirmek için buraya uçarım. Söyle bakalım, senin dileğin nedir?”
Elif heyecanla gözlerini parlatmış: “Ben köyümüzü daha neşeli bir yer yapmak istiyorum. Herkes mutlu olsun, tüm çocuklar dilediği gibi oyun oynayabilsin!”
Dilek Kuşu, tatlı bir kahkaha atmış ve kanatlarını çırpmış. Bir anda köyün üzerine renkli ışıklar saçılmış. O günden sonra, köyde herkesin yüreğini neşe kaplamış, çocuklar daha çok gülüp oynamış, büyükler daha keyifle işlerini yapmış. Gökyüzündeki Renkli Kuş, Elif’in dileğini gerçekleştirmiş ve sonra uzak diyarlara uçmuş.
Ve o günden sonra kim gökyüzüne bakıp içten bir dilek dilerse, Renkli Kuş’un onları duyacağına inanmış…
Gökler hep dileklerle dolsun, neşeler hiç eksilmesin!