Bir zamanlar, rengârenk bir çiçek bahçesinin ortasında, mavi çatılı küçük bir evde yaşayan meraklı mı meraklı bir kedi varmış. Adı Mırmır’mış. Mırmır’ın patileri yumuşacık, gözleri kocaman ve parıl parılmış. Ama en dikkat çeken özelliği… Merakıymış!
Mırmır her sabah pencereye tırmanır, dışarıyı izler, bir şeyler mırıldanırmış:
“Bugün neler keşfedeceğim acaba? Miyavvv!”
Bir sabah, gökyüzünde süzülen parlak bir şey görmüş. Ama bu bir kuş değilmiş! Ne gagası varmış ne de kanat çırpıyormuş. Pırıl pırıl parlayan pullarıyla… Bir balıkmış bu! Hem de uçan bir balık!
Mırmır’ın gözleri fal taşı gibi açılmış.
“Balıklar uçamaz ki! Ama bu balık uçuyor! Peşine düşmeliyim!”
Mırmır pencereyi usulca açmış, zıplayıp bahçeye atlamış ve patileriyle sessizce koşmaya başlamış. Uçan balık gökyüzünde süzülüyor, bazen sağa kıvrılıyor, bazen sola dalış yapıyormuş. Mırmır da onu takip ediyor ama arada çitlerin üstünden atlamak, fıskiyelerden kaçmak, tavukların önünden zıplayarak geçmek zorunda kalıyormuş.
Bir anda balık, parkın ortasındaki büyük fıskiyeye dalıvermiş! Mırmır da peşinden atlamış ama… Şlap! Koca bir patırtıyla suyun içine düşmüş!
Mırmır’ın tüyleri sırılsıklam olmuş ama neşesi kaçmamış. Burnunu çekip ayağa kalkmış:
“Bu iş düşündüğümden daha zormuş ama pes etmek yok!”
Tam o sırada yaşlı bir kaplumbağa başını fıskiyenin arkasından çıkarmış:
“Evladım, neden balığın peşindesin? O bizim hayal balığımızdır!”
Mırmır şaşkınlıkla gözlerini kırpmış:
“Hayal balığı mı? O ne demek?”
Kaplumbağa gülümsemiş:
“O balık, sadece çok merak edenlere görünür. Oyun oynamayı, keşfetmeyi ve hayal kurmayı sevenlere. Onu yakalamak mümkün değil ama peşinden gidersen birçok güzel şey öğrenirsin.”
Mırmır bir an durup düşünmüş. Gerçekten de peşinden giderken bir sürü yeni yer keşfetmiş, yeni kokular almış, hatta bir su fıskiyesinde yüzmeyi bile denemiş!
Kuyruğunu dikleştirip gülümsemiş:
“O zaman en iyisi peşinden gitmeye devam etmek! Kim bilir daha neler göreceğim!”
Ve Mırmır o günden sonra her sabah, gökyüzündeki hayal balığını izlemeye, peşinden koşmaya ve yeni maceralara atılmaya devam etmiş.
Miyav! Masal bitti, Mırmır gitti… Ama belki yarın yine gelir!
Bu masalı da okuyun: Kumru ile Karınca