Kısa Masallar

Ayşe, sabahları uyanmayı sevmezken, annesinin sabah güneşinin özel olduğunu söylemesiyle erken kalkmayı dener. Güneşin doğuşunu izleyip neşelenen Ayşe, her gün erken uyanarak güne enerjik başlar. Bu alışkanlık, onu daha mutlu ve enerjik yapar.

Küçük bir çocuk olan Bıcır, dişlerini fırçalamayı ihmal eder. Bir sabah dişi ağrıyınca, kırmızı diş fırçası canlanır ve onunla konuşur. Kırmızı adlı diş fırçası sayesinde Bıcır diş fırçalamanın önemini öğrenir ve alışkanlık haline getirir.

Küçük bir kasabada yaşayan Doruk’un en büyük hayali polis olmaktır. Bir gün parkta çocukların dondurmalarının kaybolduğunu öğrenir ve olayı çözmek için kolları sıvar. İz sürerek suçlunun terkedilmiş, aç bir köpek olduğunu keşfeder. Yetkililere haber vererek köpeğin güvenli bir yuvaya kavuşmasını sağlar. Cesareti ve adalet duygusuyla herkesin takdirini kazanır. Doruk, doğru olanı yapmanın gerçek güç olduğunu öğrenir ve hayaline bir adım daha yaklaşır.

Kuzey, resim yapmayı çok seven hayalperest bir çocuktur. Bir gün çizdiği bir resimde, altın bir kapı belirir. Fırçasının son darbesiyle kapı açılır ve Kuzey, Renklerin Ülkesi’ne geçer. Burada hayal gücünün şekil verdiği canlı, büyülü bir dünyayla karşılaşır. Elindeki sihirli fırçayla bu dünyayı daha da güzelleştirir. Veda zamanı geldiğinde, yanında getirdiği renklerle köyüne döner ve kasabasına umut, neşe ve hayal gücüyle dolu bir duvar resmi bırakır.

“Kavanozdaki Işıklar” masalında Elif adında iyi kalpli bir kızın, sihirli bir kaplumbağadan her iyilik yaptığında kavanozlarının içine ışık dolduğunu öğrenmesi anlatılır. Elif yardım ettikçe kavanozları renk renk ışıklarla dolar ve köy halkı bu ışıkları fark eder. Masal, iyilik yapmanın hem başkalarını hem de insanın kendi içini aydınlattığını öğretir.

Murat, tavan arasında eski bir sandık bulur ve açtığında zamanda yolculuk yaparak geçmişin geleneksel köyü ile geleceğin teknolojik şehrine gider. Geçmişte insanların sabırla çalıştığını, gelecekte ise teknolojinin geliştiğini görür. Sonunda eve döndüğünde, zamanın en büyük sırrının geçmişten ders alıp geleceğe hazırlanmak olduğunu anlar.

Küçük tırtıl Mavi, erken kelebek olmaya çalışırken hata yapar. Bilge Tosun’dan sabrı öğrenir, sonunda güçlü kanatlarla uçmayı başarır. Sabır ve büyüme üzerine ders verici masal.

Neşeli Orman’da yaşayan sincap Mırmır, yiyeceklerini kimseyle paylaşmazmış. Bir gün sert bir rüzgar esmiş ve diğer hayvanların yiyecekleri kaybolmuş. Mırmır, aç kalan arkadaşlarının üzüldüğünü görünce, paylaşmanın önemini anlamış. Yiyeceklerini onlarla paylaşınca herkes mutlu olmuş ve birlikte oyunlar oynamışlar. O günden sonra Mırmır, paylaşmanın sihrini hiç unutmamış.

Minik tavşan Karbeyaz, kendine güvenmeyen ve cesaretsiz bir tavşandır. Ormanda düzenlenen bir yarışa katılmak istemez çünkü başarısız olmaktan korkar. Ancak, bir gün bir kuşun ağaca sıkıştığını görünce tereddüt etmeden yardıma koşar ve onu kurtarır. Bunu başardıktan sonra cesaretin ve öz güvenin, kazanmak değil, denemek olduğunu anlar. Artık "Yapamam" demek yerine "Denerim" diyerek kendine inanmayı öğrenir.

Bir zamanlar, ülkesini adaletle yöneten Kral Adilbert'in sihirli bir terazisi vardı. Bu terazi, kimin doğru söylediğini ortaya çıkarabiliyordu. Bir gün, çiftçi Ali ve fırıncı Kerem arasında bir anlaşmazlık çıktı. Kerem, Ali'nin söz verdiği buğdayı getirmediğini iddia ederken, Ali bunun doğru olmadığını söyledi. Kral, sihirli teraziyi kullanarak gerçeği ortaya çıkardı ve Kerem’in yalan söylediği anlaşıldı. Kral, adil olmanın başkalarının hakkını da gözetmek olduğunu anlattı. Kerem hatasını kabul edip özür diledi, halk ise adaletin önemini daha iyi anladı.

Eşek ve horoz bir çiftlikte huzur içinde yaşarken, bir gün aç bir aslan eşeği avlamak ister. Tam saldıracakken horoz yüksek sesle öter ve aslan, horozun sesinden korkarak kaçar. Bunu gören eşek, kendini güçlü sanarak aslanın peşine düşer. Ancak aslan, durup bir pençeyle eşeği yere serer. Masal, başkalarının gücüne güvenerek düşünmeden hareket edenlerin başına kötü şeyler gelebileceğini anlatır.

Küçük bir tavşan olan Tüylü, annesiyle mutlu bir yaşam sürerken bir gün oyun oynarken ormanda kaybolur. Korkuyla annesini ararken bir bilge baykuş ona anne sevgisinin rüzgâr gibi görünmez ama hep hissedilir olduğunu söyler. Bir süre sonra annesi onu bulur ve sıkıca sarılır. Tüylü, o anda anne sevgisinin her zaman yanında olduğunu anlar ve artık onu daha iyi hisseder.