Bir gün Tilki, gagasında taşıdığı büyük bir parça beyaz peynirle ormanda dolaşırken, ağaçta oturan Karga’yı fark etti. Kendi kendine düşündü: “Bu peynir tam benim için! Sonuçta ben bir Tilkiyim.” Sonra, sesini yumuşatmaya çalışarak Karga’nın altına geldi ve neşeyle, “Günaydın, Karga Hanım!” diye seslendi. “Bugün görünümünüz ne kadar muazzam! Gözleriniz parıl parıl, tüyleriniz ise sanki yeni cilalanmış gibi. Sesinizin de, vücudunuz kadar zarif olduğunu düşünüyorum. Lütfen, bana sadece bir tane şarkı söyler misiniz? Sizi diğer hayvanların kraliçesi olarak selamlayayım!”
Karga, bu övgü dolu sözlere kapılarak başını yukarı kaldırdı ve tüm gücüyle “Gak!” diye bağırmaya başladı. Ancak tam o anda peynir yere düştü. Tilki, fırsatı değerlendirdi ve hemen peynir parçasını kaparak, Karga’ya dönüp, “Yeter artık!” dedi. “İstediğim tek şey buydu. Şimdi sana bir tavsiyede bulunacağım: Dalkavuklara asla güvenme!”
