Bir varmış, bir yokmuş… Ormanın derinliklerinde yaşayan açgözlü ve hırslı bir tilki ile elindekiyle yetinmesini bilen kanaatkâr bir tavşan varmış. Bu iki dost her sabah yemyeşil çayırlarda dolaşır, birlikte yiyecek ararmış. Ancak aralarındaki en büyük fark, bakış açılarında gizliymiş: Tilki hep daha fazlasını ister, ormanın en lezzetli, en bol yiyeceklerini arar dururmuş. Dedik ya, tilki açgözlünün biriymiş. Tavşansa kanaatkâr mı kanaatkâr biri, elinde ne varsa onunla yetinir, hâline şükrederek keyif sürermiş.
Bir gün tilki, tavşana övünerek şöyle demiş: “Bak küçük dostum, ormanda benden zeki, uyanık biri yoktur. Hep aynı yerden gidip aynı yiyecekleri topluyorsun. Eğer bana katılırsan seni en zengin lezzetlerin olduğu yerlere götüreceğim. Ancak gideceğimiz yerler biraz tehlikeli olabilir; ne de olsa en değerli şeyler her zaman en zor yerlerde gizlidir!”
Tavşan biraz düşünmüş. Ancak kendi yolunun güvenliğini bildiği için tilkiyle gitmeyi reddetmiş. Bildiği yoldan gitmiş, biraz meyve, biraz da ot toplayıp doyurucu bir öğün geçirmiş. O gün ise huzur içinde yuvasına dönüp bir güzel dinlenmiş.
Tilki ise açgözlülüğünden vazgeçmemiş, en uzak köşelere, zorlu yollara doğru yola koyulmuş. Uzun süre dolanmış, sonunda dağa tırmanması gereken sarp bir bölgeye varmış. Uzakta iri, sulu meyvelerle dolu bir ağaç görmüş. Yorgun olmasına rağmen, o meyvelere ulaşmayı kafasına koymuş. Yavaşça kayalıklara tırmanmaya çalışmış. Ancak bir süre sonra ayağı kaymış, dengesini kaybedip yere kapaklanmış. Hem yaralanmış, hem de saatlerce dolandığı için iyice yorulmuş. Üstelik hala karnı açmış.
Ertesi sabah tavşan, tilkinin çaresiz ve yaralı hâlini görünce iç çekmiş ve dostuna şöyle demiş: “Açgözlülükle istediğin şeyler, elinde olandan daha değerli değil, dostum. Elindeki ile yetinmeyen, sonunu düşünmeden hareket eden hep yorulur ve hep zarar görür.”
Tilki bu sözler karşısında utanmış ve arkadaşından ders almış. Artık her gün yiyecek ararken daha temkinli olmaya karar vermiş, yavaş yavaş kanaatkârlığın değerini anlamaya başlamış.
Masal da burada sona ermiş.
Unutmayın çocuklar! Elindekiyle yetinmeyi bilmeyen fazlasını ararken elindekini de kaybeder.
